ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးျခင္း အမ်ားစုသည္ လူလုပ္ေသာျပႆနာျဖစ္သည္။ ဥပမာ- ေဆးယဥ္ပါးတီဘီ ေရာဂါသည္ တီဘီေဆး အလံုအေလာက္ မေသာက္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) မသင္႔ေလ်ာ္ေသာ  တီဘီေဆးတိုက္ေကၽြးမႈမ်ားေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။[1] ေဆး၏ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး မ်ားနွင္႔ ကာလၾကာရည္ေသာက္သံုးရန္ လိုအပ္မႈတို႔ေၾကာင္႔ မသင္႔ေလ်ာ္ေသာ တီဘီေဆးတိုက္ေကၽြးမႈမ်ားမွာ အေတြ႔ရမ်ားပါသည္။ လူနာက ေရာဂါသက္သာလာေသာအခါ ေသာက္သံုးရန္ ညႊန္ၾကား ထားေသာေဆးမ်ား ကိုရပ္လိုက္ၾကပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိ တီဘီပိုးမ်ား မွာက်န္ရွိေနေသး ေသာေၾကာင္႔ ယင္းပိုးမ်ားမွာ ေသာက္လက္စ ပထမတန္းတီဘီေဆးမ်ားကို ယဥ္ပါးလာပါသည္။ လူနာေနာက္ တစ္ၾကိမ္ တီဘီျပန္ျဖစ္ေသာအခါ ပထမတန္းတီဘီေဆးမ်ားသံုးျပီး ကုသ၍ မရေတာ႔သည္႔အျပင္ အလြန္အမင္း ကူးစက္လြယ္ျပီး ေသေစႏုင္ပါသည္။

ကာဘာပီနန္ေဆးယဥ္ပါးေသာ အူတြင္းဘက္တီရီးယားပိုးသည္ ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးေသာ ပိုးအုပ္စု ျဖစ္သည္။ ယင္းပိုးမ်ားသည္ ဆင္႔ကဲေျပာင္းလဲလာေသာေၾကာင္႔ ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးအမ်ားစု မွာ အသံုးမဝင္ပဲ “စူပါပိုးမႊား” အျဖစ္သိၾကသည္။ ကိုလစတင္ သည္ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး  ကာဘာပီနန္ေဆးယဥ္ပါးေသာ အူတြင္းဘက္တီရီးယားပိုး ႏွင္႔ အျခား ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးေသာ ဘက္တီးရီးယားပိုးမ်ားေၾကာင္႔ ျဖစ္ေသာ ကူးစက္ေရာဂါမ်ားကို ကုသရာတြင္သံုးသည္။  ေဆးရံု ႏွင္႔ လူထုအတြင္း ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးအလြန္အကၽြံ သံုးစြဲျခင္းက  ကာဘာပီနန္ေဆးယဥ္ပါးေသာ အူတြင္းဘက္တီရီးယားပိုး ကဲ့သို႔ေသာ ပိုးမ်ားျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ ေဆးယဥ္ပါးေသာဘက္တီရီးယားပိုး မ်ားက အျခားလူမ်ားထံသို႔ လည္းကူးစက္နိုင္ပါသည္။ အကယ္၍သင္ လတ္တေလာေဆးရံုတက္ထားပါက (သို႔မဟုတ္) ေရရွည္ေစာင္႔ေရွာက္မႈ ေပးေသာေနရာမ်ား (သို႔မဟုတ္) ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးေသာက္သံုးထားပါက   သင္လည္း ကာဘာပီနန္ေဆးယဥ္ပါးေသာ အူတြင္းဘက္တီရီးယားပိုး ကူးစက္ခံရဖို႔ အခြင္႔အလန္း မ်ားပါသည္။ ကာဘာပီနန္ေဆးယဥ္ပါးေသာ အူတြင္းဘက္တီရီးယားပိုး ကူးစက္ခံေရာဂါက ေသေစႏိုင္ပါသည္။

ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးေသာ အစီနီတိုဘက္တာပိုးကို က်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈ ေနရာမ်ားနွင္႔ ပတ္သက္ေသာ အေရးၾကီးသည္႔ ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးယဥ္ပါးေသာ ေရာဂါပိုးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလာၾကသည္။ သမိုင္းကိုျပန္ၾကည္႔ေသာ္ ကာဘာပီနန္ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးအုပ္စုသည္ ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးေသာ အစီနီတိုဘက္တာပိုးအတြက္အေကာင္းဆံုးကုသမႈ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး လြဲမွားအသုံးျပဳမႈ နွင္႔ အလြန္အကၽြံအသံုးျပဳမႈတို႔ေၾကာင္႔ ကာဘာပီနန္ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးယဥ္ပါးေသာ အစီနီတိုဘက္တာပိုး မ်ားေပၚေပါက္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးေသာ အစီနီတိုဘက္တာပိုး သည္ျပင္းထန္ေသာကူးစက္ေရာဂါ မ်ားကိုျဖစ္ေစျပီး  ကုသရန္ခက္ခဲပါသည္။

ေဆးအမ်ားအျပားယဥ္ပါးျခင္း ျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ရန္အတြက္ ေဆးရံုမ်ား အေနျဖင္႔ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ငန္းမ်ား စနစ္တက်လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ျပီး ေဆးရံုရွိလူတိုင္း လူနာမ်ားႏွင္႔ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အရာမ်ားအား မထိခင္ႏွင္႔ ထိျပီးတိုင္း လက္ေဆးျခင္း၊ ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး ကြပ္ကဲလမ္းညႊန္မႈ ဆိုင္ရာ အစီအစဥ္မ်ားခ်မွတ္ျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ ၾကီးၾကပ္ေဆာင္ရႊက္ျခင္း မ်ားကိုစတင္လုပ္ေဆာင္ ရပါမည္။ ျပည္သူလူထုကလည္း လက္ေဆးျခင္း၊ သန္႔ရွင္းစြာေနထိုင္ျခင္း၊ ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး လြဲမွား အသုံးျပဳမႈ နွင္႔ အလြန္အကၽြံအသံုးျပဳမႈ တို႔ကို ရပ္သန္႔ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

စူပါပိုးမႊား (သို႔မဟုတ္) ေဆးအမ်ားအျပား ယဥ္ပါးမႈျပႆနာမ်ားကို ေလ်ာ႔နည္းေအာင္ မည္သို႔လုပ္ေဆာင္ရမည္ကို ထပ္မံသိရွိလိုပါက ေအာက္ပါ ေခါင္းစဥ္မ်ားတြင္ ဖတ္ရရွဳပါ။ “ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး လြဲမွားအသုံးျပဳမႈ” “ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး အေၾကာင္း သိရွိနားလည္မႈ” “ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး အသုံးျပဳမႈ” ႏွင့္ “ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆး ကြပ္ကဲလမ္းညႊန္မႈ”

ကိုးကားခ်က္မ်ား။

1 Huber, C. (2017, March 20). The Causes of Multi-Drug Resistant Tuberculosis. The Borgen Project. Retrieved from https://borgenproject.org/causes-multi-drug-resistant-tuberculosis/