ചൈനീസ് ഭിഷഗ്വരാര്‍ വസൂരിയുടെ അംശങ്ങള്‍ (small pox samples) തൈാലിപ്പുറത്ത് പുരട്ടി രോഗപ്രതിരോധശേഷി നേടുന്നതിനു വേ ശ്രമിച്ചിരുന്ന നൂറ്റാന്റെ ആദ്യസമയങ്ങളില്‍തന്നെ വാക്സിനുകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഇൗ ആശയം യൂറോപ്പിലേക്കും അമേരിക്കയിലേയ്ക്കും വ്യാപിക്കുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ ആഫ്രിക്കയിലും തുര്‍ക്കിയിലും പ്രചാരമായിത്തീര്‍ന്നു. ല്‍ വസൂരി (Small pox) യ്ക്കെതിരായി രോഗപ്രതിരോധശേഷി നേടുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍ ഗോവസൂരി (Cow pox) അംശങ്ങള്‍ മനുഷ്യരില്‍ കുത്തിവയ്ക്കുന്നത് (എഡ്വേര്‍ഡ് ജെന്നേഴ്സ് Edward Jenners ന്റൈ കപിടുത്തം) പ്രചാരത്തിലുയിരുന്നു.
ഒന്നാമതായി, ക്ഷീരകര്‍ഷകരില്‍ വസൂരി (Small pox)ബാധ ഉയിട്ടില്ല എന്ന് ജെന്നര്‍ നിരീക്ഷിച്ചു. ഇൗ അറിവ് നയിച്ചത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ തോട്ടക്കാരന്റെ മകനായ ജെയിംസ് ഫിലിപ്പിന്റെ കൈയ്യില്‍ മുറിവേല്പിച്ച് ഒരു ക്ഷീരകര്‍ഷകനില്‍ നിന്നുള്ള ഗോവസൂരി (cowpox) ബാധിതമായ അംശം പ്രവേശിപ്പിച്ച് നടത്തിയ ഒരു പ്രക്രിയയിലേയ്ക്കായിരുന്നു. ഇത് വാക്സിനേഷന്സമാനമായ ഒരു പ്രക്രിയയാണ്.
പിന്നീട്, ജെയിംസ് രോഗബാധിതമായ സാഹചര്യങ്ങളില്‍ ജീവിച്ചിട്ടും വസൂരി (small pox) ബാധിച്ചില്ല എന്ന് Edward Jenner കത്തുകയുയി. അദ്ദേഹം ഇൗ കത്തലിന് വാകസിനേഷന്‍ എന്ന പേര് നല്‍കി. ലാറ്റിന്‍ ഭാഷയനുസരിച്ച് Vacca എന്നത് പശുവും Vaccina എന്നത് ഗോവസൂരി (Cowpox)എന്നുമാണ് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്.
വാക്സിനേഷനും ആന്റിബയോട്ടിക്കുകളുടെ ഉപയോഗവും തമ്മിലുള്ള പ്രധാന വ്യത്യാസം നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു അണുബാധയുകുമ്പോള്‍ ആന്റിബയോട്ടിക്കുകള്‍ ശരീരത്തിലെ ബാക്ടീരിയയെ നശിപ്പിക്കാന്‍ വികസിച്ചെടുത്തവയും വാക്സിനേഷന്‍ രോഗബാധ ഉകുന്നതിനുമുമ്പ് നല്‍കുന്നവയുമായ മരുന്നുകളുടെ വിഭാഗങ്ങളില്‍പ്പെടുന്നവയാണ് എന്നതാണ്. വാക്സിനേഷന്‍ രോഗപ്രതിരോധശേഷിയെ ബലവത്താക്കുകയും അങ്ങനെ രോഗപ്രതിരോധവ്യവസ്ഥ സൂക്ഷ്മാണുക്കളെ തിരിച്ചറിയുവാനും, അവയ്ക്കെതിരെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാനും, ഭാവിയില്‍ അണുബാധ ഉകാതിരിക്കാന്‍ സജ്ജമാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാല്‍, വാക്സിനേഷന്‍ എന്ന പ്രക്രിയ കൂടുതല്‍ സുസ്ഥിരമായ ഒരു സമീപനമാണ്.
അതിനോടൊപ്പം തന്നെ, വാക്സിനേഷന്‍ ബാക്ടീരിയ മൂലമോ വൈറസ് മൂലമോ ഉകാവുന്ന രോഗങ്ങളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഉത്ഭവം കുറയ്ക്കുകയും അതുവഴി ആന്റിബയോട്ടിക്കുകളുടെ ഉചിതവും അനുചിതവുമായ എല്ലാ തരത്തിലുമുള്ള ഉപയോഗം കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുകൊ, വാക്സിനുകള്‍ ആന്റിമൈക്രോബിയല്‍ പ്രതിരോധശേഷി തടയുന്ന പ്രക്രിയയില്‍ സുപ്രധാന പങ്കു വഹിക്കുന്നു.