ကာကြယ္ေဆးထိုးႏွံျခင္း၏သေဘာသဘာဝကို ၁၀ ရာစုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ တရုတ္ေဆးပညာရွင္တစ္ဦးမွ စတင္  ေတြ႕ရွိခဲ့ ပါသည္ ။ လူခႏၶာကိုယ္တြင္ ကိုယ္ခံအားျဖစ္ေပၚလာေစရန္အတြက္ အေရျပား ေပၚ၌ ေရေက်ာက္နမူနာ ပိုးမ်ားကို လိမ္းက်ံခဲ့သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ဤစိတ္ကူးအၾကံအစည္မ်ားသည္ အာဖရိက (Africa) and တူရကီ (Turkey) သို႕ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားျပီး  ေနာက္ ဥေရာပ ႏွင့္ အေမရိကား သို႔ ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္ ၁၇၉၆ ခုႏွစ္တြင္ Edward Jenner ၏ ႏြားေရေက်ာက္ကို အသုံးျပဳ၍ တီထြင္ထားသည့္ အရာအား လူ႕ခႏၶာကိုယ္အတြင္းသို႔ ထိုးႏွံျခင္းျဖင့္ ေရေက်ာက္ေရာဂါကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္ ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ကိုယ္ခံအား ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖင့္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ ။

ပထမဦးစြာ Jenner သည္ ျမိဳ႕အတြင္းေနထိုင္ေသာ ႏြားႏို႕ညစ္သူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား / ႏို႕ႏွင့္ ႏို႕ထြက္ပစၥည္းထုပ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္ ေရေက်ာက္ေရာဂါ မျဖစ္ပြားသည္ကို သတိျပဳမိခဲ့သည္ ။ ထို႕ေနာက္ Jenner သည္ သူ၏ေျမးျဖစ္သူ James Phipps ၏ လက္ေမာင္းအား ႏြားေရေက်ာက္ ပိုးရွိေသာ သတၱဳစျဖင့္ ျခစ္ေစသည္ ။ ၎ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ကာကြယ္ေဆးထိုးျခင္းႏွင့္ အလားသ႑ာန္တူသည္ ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ Jenner သည္ သူ၏  ေျမးေတာ္စပ္သူ James သည္ ေရေက်ာက္ေရာဂါပိုးႏွင့္ ထိေတြ႕ေသာ္လည္း ေရာဂါမျဖစ္ပြား သည္ကို ရွာေဖြေတြ႕ ရွိခဲ့ ပါသည္ ။ သူ၏ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈကို (Vaccination) ကာကြယ္ေဆးထိုးျခင္းဟု အမည္ေပးခဲ့ပါသည္ ။

ကိုးကားခ်က္မ်ား။

1 Riedel, S. (2005). Edward Jenner and the History of Smallpox and Vaccination. Baylor University Medical Center Proceedings,18(1), 21-25. doi:10.1080/08998280.2005.11928028

2 Bloom, D. E., Black, S., Salisbury, D., & Rappuoli, R. (2018). Antimicrobial resistance and the role of vaccines. Proceedings of the National Academy of Sciences,115(51), 12868-12871. doi:10.1073/pnas.1717157115